“Gissen is missen en dat is zeker niet de weg die we – waar het om kinderen gaat- met elkaar moeten willen bewandelen” stelde ons raadslid Marjolein Senden in de raad op 11 juni.
De jeugdzorg in Eindhoven neemt ook in 2019 af. Terwijl de landelijke tendens uitwijst dat de vraag naar jeugdzorg toeneemt.
De hamvraag is nu hoe de raad deze lokale afname in jeugdzorg moet duiden: Is de afname een vloek of zegen? Financieel lopen we in de pas, echter -en blijkbaar- zonder er goed van op de hoogte te zijn wat dit betekent voor onze jeugd.
Met een motie heeft de PvdA het college opgeroepen inzichtelijk te maken dat de beperking van cliënten voortvloeit uit het feit dat zorgvragers in de juiste lijn van zorg worden voorzien en/of andere legitieme redenen hebben om van jeugdzorg af te zien of het zorgtraject te beëindigen.
Immers; meten is weten. Gissen is missen. De wethouder dacht daar ook zo over en omarmde de motie. Dat betekent dat de motie zal worden uitgevoerd en de afname inzichtelijk wordt gemaakt. Dat dat een hele klus is, weten we. We houden de vinger aan de pols.
Hieronder lees je de spreektekst en kun je de motie downloaden.
Aangekondigd_actuele_motie_AcM1_afname_jeugdzorg__PvdA
Spreektekst Marjolein Senden Actuele motie “Afname jeugdzorg”; vloek of zegen 11 juni 2019
Bezuinigingen binnen de Jeugdzorg zijn noodzakelijk om de kosten binnen het sociaal domein te beheersen en jeugdzorg toekomstbestendig te maken. Om dat proces zo goed mogelijk te laten verlopen, met het uiteindelijke doel om de voorgestelde ingrepen onze meest kwetsbare inwoners zo min mogelijk te laten raken, heeft de PvdA (op 3 juli 2018) een amendement ingediend met een viertal instrumenten. Waarbij als laatste instrument geldt; het terugdringen van zorgvragen door afschaling van zorg. Van tweede lijn, naar eerste lijnszorg en waar mogelijk verder naar de sociale basis.
In de kwartaalbijeenkomsten waarin de raad wordt geïnformeerd over de implementatie en uitwerking van de bezuinigingen wordt er een significante afname in jeugdzorg geconstateerd. Dit, terwijl de landelijke tendens uitwijst dat de vraag naar jeugdzorg toeneemt, ook in het jaar 2019.
De hamvraag is nu hoe de raad deze lokale afname in jeugdzorg moet duiden: Is de afname een vloek of zegen? Financieel lopen we in de pas, echter -en blijkbaar- zonder er goed van op de hoogte te zijn wat dit betekent voor onze jeugd. We hebben namelijk geen zicht hebben op de afschaling van zorg en/of andere legitieme motieven om van jeugdzorg af te zien of het zorgtraject te beëindigen.
De PvdA en haar mede-indieners, zijnde de: VVD, D66, Mary-Anne Schreurs, 50+, Groen Links, CU en DENK, roepen het college dan ook op inzichtelijk te maken dat de beperking van cliënten voortvloeit uit het feit dat zorgvragers in de juiste lijn van zorg worden voorzien en/of andere legitieme redenen hebben om van jeugdzorg af te zien of het zorgtraject te beëindigen.
Meten is weten.
Gissen is missen en dat is zeker niet de weg die we – waar het om kinderen gaat- met elkaar moeten willen bewandelen.
