1 november 2013

Democratische koopzondagen

Al jarenlang wordt er in de Eindhovense gemeenteraad gediscussieerd over koopzondagen. Dat is niet iets van deze periode, dat speelt al vele jaren. In al die discussies is de PvdA geen voorstander geweest van vrijgeven van alle zondagen. Om verschillende redenen: omdat de kleine winkeliers aangaven dit helemaal niet te willen, omdat veel consumenten hier helemaal niet op zitten te wachten, omdat we vinden dat er in het leven meer waarden zijn dan enkel de economische waarde, omdat we er niet in geloven dat de huidige kwaliteit van de koopzondag gegarandeerd is wanneer er niks geregeld wordt (kijk naar Tilburg en Breda).

Sinds kort mogen gemeenten zelf bepalen hoeveel koopzondagen er zijn. Dat betekent dat je iets moet gaan regelen. Door een meerderheid van de partijen in Eindhoven is daarom een voorstel ingediend waarin alle zondagen open mogen, winkeliers mogen het allemaal zelf weten. Dat was een voldongen feit. De PvdA wilde zich hier niet zomaar bij neerleggen. Maar enkel tegenstemmen had geen zin, dan zou het voorstel er toch doorkomen. Daarom hebben wij nagedacht over hoe we, binnen het gegeven dat er een ontwikkeling gaande was die we niet meer konden stoppen, het voorstel dusdanig konden aanpassen dat kleine ondernemers tóch gehoord worden.

In het voorstel staat: ondernemers hebben de volledige vrijheid om te kiezen, maar we gaan er wel van uit dat in overleg tot een meerderheidsstandpunt gekomen wordt. Dat is natuurlijk een wassen neus. De grootwinkelbedrijven hebben al aangegeven altijd open te zullen gaan zodra ze de kans krijgen. De hoofdkantoren laten zich echt niets gelegen aan een onderlinge afspraak hier in Eindhoven, zolang ze toch open mógen. Dat betekent dus voor de kleine ondernemer helemaal geen keuze. Het enige dat de PvdA aan dit voorstel heeft verbeterd, is dat wij hebben gezegd dat het meerderheidsstandpunt van de winkeliers per winkelgebied ook daadwerkelijk wordt vastgelegd als wettelijk maximum. Daarmee heeft de ondernemer de volledige vrijheid en bestendigen wij enkel hun beslissing. Zodat iedereen ook gehouden kan worden aan het meerderheidsstandpunt. Dát is echt opkomen voor ieders belang.

Gelukkig waren er raadsleden die inzagen dat dit amendement het voorstel beter maakte en hebben ingestemd. Daarom is de meerderheid die het oorspronkelijke voorstel steunde een meerderheid die het amendement steunde geworden. Dat er door de tegenstanders vooral gekeken wordt naar de beren op de weg, dat is logisch. Maar het valt met die beren echt wel mee. Kijk maar naar het parkeerbeleid in Eindhoven: mensen kunnen per straat aangeven of ze betaald parkeren ingevoerd willen hebben. Dat is dan binnen afzienbare tijd geregeld op basis van een meerderheidsstandpunt in de straat. Gewoon door de mensen te vragen. Daarvoor hoeft niemand verenigd te zijn, kwestie van een briefje. Dat de winkeliers even schrikken, snappen wij. Maar het is niet ingewikkelder dan dit.

Wanneer je iets niet wilt, zie je alleen problemen. Niets doen is altijd gemakkelijker, kost altijd minder tijd en minder regels. Maar niets doen doet ook geen recht aan de belangen van de kleinere ondernemers. Met niets doen geef je pas volledig je bevoegdheid uit handen: dan krijgen de grote jongens het voor het zeggen. Daar laat je de anderen mee stikken. En daar is de PvdA niet van.