Van waarde voor Eindhoven…

De slimste regio ter wereld, Brainport, creatieve magneet, de economische motor van Nederland… Eindhoven staat op de kaart. We hebben de Dommel als groene long, de high tech campus als kenniscentrum, Strijp S als design broedplaats en een gezellige binnenstad met theaters, cafés en bioscopen voor de ontspanning. Natuurlijk is niet alles hosannah. Eindhoven scoort slecht op veiligheid. Onderwijs en werk sluiten niet altijd goed op elkaar aan en ook in Eindhoven is de werkloosheid te hoog. En, we kunnen wel wat meer maakindustrie in de stad gebruiken zodat al die fraaie concepten die hier bedacht worden, hier ook gemaakt kunnen worden. Dan staat ‘made in Eindhoven’ niet alleen meer op de patenten, maar ook op de producten zelf.

Als PvdA kunnen we niet iedereen een baan beloven, maar we doen er alles aan om zo veel mogelijk werk voor de stad te behouden en nieuwe banen te creëren, uiteraard betaald volgens de CAO. Wie werkt en een CAO onder het minimumloon heeft, denk als voorbeeld aan arbeidsgehandicapten met een baan, moet de bijstandsuitkering aangevuld krijgen tot het minimumloon. De gemeente moet samen met bedrijven en onderwijs werken aan innovatie, zodat we ook in de toekomst zeker zijn van voldoende werkgelegenheid. We blijven eraan werken dat iedereen een baan heeft.

Voor wie niet kan werken of geen werk kan vinden, is er een uitkering. Want elk mens heeft in principe recht op dit minimum aan bestaanszekerheid. Die zekerheid is nodig, zodat mensen in vrijheid hun leven kunnen leiden. Vrijheid begint met bestaanszekerheid.

Vrij ben je nooit in je eentje. Iedereen is verbonden met anderen.

We willen een verbonden stad, waarin mensen zich thuis en veilig voelen. Een stad waarin mensen beseffen dat hun eigen voorspoed niet alleen aan zichzelf te danken is: de CEO bij een groot bedrijf heeft zijn internationale carrière ook te danken aan, bijvoorbeeld, zijn lerares Engels.

We willen een stad waar mensen zonder betaald werk met respect worden behandeld en een perspectief wordt geboden. We zijn met elkaar verbonden en kunnen niet alles op ons eigen conto schrijven.

De verbonden stad is niet vanzelfsprekend. Zeker niet in tijden van crisis en bezuinigingen. De werkloosheid is hoog, de consumptie daalt; daardoor komt er minder belastinggeld binnen. De landelijke overheid draagt bovendien allerlei zorgtaken over aan de gemeentes, maar die hebben minder geld dan voorheen om die taken goed uit te voeren. Daar zijn we niet blij mee, maar het is de realiteit. In deze realiteit doet het er zeker toe welke keuzes de lokale politiek maakt.
Het doet er toe of je, zoals wij willen, bij het geven van subsidie eist dat er geen over-de-top-inkomens betaald worden aan de leiding van gesubsidieerde instellingen.

Het doet er ook toe dat:

…we bij gemeentelijke opdrachten voorrang geven aan bedrijven die meer banen creëren voor mensen zonder werk.

…we kinderen die in armoede opgroeien een steuntje geven om mee te kunnen doen op school of de sportclub.

…we ondernemers zoveel mogelijk ruimte en zo min mogelijk regels willen geven.

…we ervoor kiezen de lokale lasten laag te houden. …we liever investeren in onderwijs en in groen dan in nog meer asfalt.

…we inwoners graag laten meebeslissen over de inzet van toezichthouders en buurtbudgetten in plaats van alles op het stadhuis te bedenken.

…we geld reserveren om mensen te helpen die tussen wal en schip terecht komen bij de verschuiving van de zorgtaken naar de gemeente.

… we papierwinkels als bijvoorbeeld de jaarlijkse indicatie van chronisch zieken afschaffen en hen zonder bureaucratie hulp voor de lange termijn garanderen.

Deze tijd vraagt om sociaaldemocratische keuzes die ertoe doen – om de PvdA in de gemeenteraad.

Daarom hopen wij in maart 2014 op uw stem.

__________________________________________________________________________

Naar de INDEX of naar het volgende thema: DE WERKENDE STAD