De afgelopen week van Arnold

Worstel je door mijn verslag van mijn politiek week of lees direct de laatste alinea. Of hoe muziek uit de sixties je politieke fundament bloot kan leggen.

Op maandagavond zoals gebruikelijk de fractievergadering. De dag voor de raadsvergadering bespreken we dan vaak de amendementen en moties die de volgende dag door andere partijen ingebracht worden.

Een spannend onderwerp dat in de Raad komt, is de extra bijdrage die we als stad moeten leveren aan Brainport Development. Dit is een dossier dat ik van het begin van mijn raadslidmaatschap, 2010, mag behandelen. De PvdA is in dit dossier altijd opbouwend kritisch geweest, zeker ook als het gaat over de financiën. En ook over de inhoud. Dit heeft al geleid tot een compactere Brainport organisatie en een betere samenwerking met onze citymarketing organisatie EHV365. En ook hebben we het voor elkaar gekregen om in de nieuwe Brainport strategie voor de jaren 2017-2020 een paar belangrijke zaken op de agenda te krijgen. Zoals onder andere een betere toegang tot bedrijfsfinanciering voor het MKB. Dit is belangrijk omdat het MKB een belangrijke banenmotor is voor de regio. En werkgelegenheid een belangrijk thema is voor onze partij.

Een tweede punt is dat meer Brainportprojecten zichtbaar en tastbaar worden voor onze inwoners. Dus niet alleen projecten voor de spreekwoordelijke grote bedrijven en designers, maar voor alle Eindhovenaren.
Wat het debat over dit onderwerp onverwacht spannend maakte, was dat in de commissievergadering twee coalitie partijen niet bereid leken om € 128.000 per jaar vrij te maken. Na veel praten, ook met oppositie partijen, leek het er op dat er toch een meerderheid voor gaat komen.

Dinsdagmiddag begon de politiek voor mij met een gesprek met de heer Pieter Hendriks, lid van de Raad van Toezicht van zowel de Bibliotheek als Plaza Futura. De heer Hendriks was het in eerste instantie niet eens met de wens van de PvdA om niet toe te staan dat toezichthouders zitting hebben in meerdere Raden van Toezicht in de cultuursector. Dit om te voorkomen dat er een schijn van belangenverstrengeling kan ontstaan. De heer Hendrikse schreef hierover een scherp en kritisch stuk in het ED. Het heeft dan mijn voorkeur om het gesprek aan te gaan, liever dan te belanden in een polemiek van schriftelijke reacties over en weer. Leuk voor het ED, minder constructief om tot oplossingen te komen. Het was een leuk en interessant gesprek. En uiteindelijk bleek dat onze meningen redelijk parallel liepen. Oftewel, zinvol om even tijd in te investeren.

Voor de Raadsvergadering kort met Staf, Hafid, Ward en Frank overleg gehad in het werkgroepje ‘Werk’. Dit is zo’n onderwerp waar het allemaal, ondanks het economische herstel en alle inspanningen, niet snel genoeg lijkt te gaan. Oftewel de werkeloosheid blijft te hoog.

Om 19.00 uur dan de Raadsvergadering. En voor veel PSV fans in de Raad was er extra aanleiding om efficiënt te vergaderen, immers om kwart voor negen de aftrap van Atletico Madrid – PSV. Gelukkig liepen de onderwerpen, ondanks stevige debatten, soepel door. En ook het Brainport dossier werd uiteindelijk toch door alle partijen, zonder amendementen en moties, gesteund. Aan de slag dus nu.
Aansluitend natuurlijk even naar dé wedstrijd gekeken. Goed gedaan door de jongens van Cocu en de club kan met opgeheven hoofd de Champions League verlaten. Wel jammer dat deze mooie pot voetbal door het gedrag van enkele zichzelf supporter noemende raddraaiers een vervelend staartje kreeg. Waarom is dit toch nodig?

Woensdag beperkte het politieke werk zich tot achter de schermen overleg met Frank Depla over De Tongelreep. Het volgende precaire sportdossier. Ingewikkeld met veel alternatieven en een pittige financiële component. Oftewel werk aan de winkel.

Donderdagavond was er de tweemaandelijkse Ledenvergadering van de PvdA. Daar probeer ik altijd bij te zijn. Onze leden zijn immers het belangrijkste en hoogste orgaan binnen de PvdA.
Eerst werd even stil gestaan bij het 10-jarig jubileum van Mieke, Frank en Yasin. Drie mooie mensen waar het erg prettig mee samenwerken is.

Daarna met de leden van gedachte gewisseld over de oplossingen die we in Eindhoven hebben gevonden voor de vluchtelingenproblematiek. We doen veel, zowel op bestuurlijk vlak als door vrijwilligers. Toch ligt er nog wel een flinke uitdaging. Op huisvestingsgebied voor Yasin en om ze aan het werk te krijgen voor Staf. Fijn is wel om te horen dat het er op lijkt dat er draagvlak is om de vluchtelingenopvang in de Orangerie voor 2 jaar te verlengen.

Vrijdag en zaterdag achter de scherm samen met Frank en Mieke veel werk verzet om het zwembad dossier vooruit te helpen. Opdat we niet in een situatie belanden waar we over een paar jaar spijt van krijgen.

Zondagochtend, terwijl ik dit verslag van mijn politieke week schreef, kwam ik via een omweg op een verhaal uit 1884 van James Wells. Een verhaal dat vertelt van een klein meisje dat haar grote baby-broertje draagt. Omdat ze het er zichtbaar moeilijk mee heeft, vragen omstanders of ze niet moe was. Verbaasd antwoordde ze, “nee, hij is niet zwaar, hij is mijn broer”. In 1969 werden deze woorden door The Hollies wereldwijd bekend als de hit “He ain’t heavy, he’s my brother”. Veel gecoverd, voor het laatst in 2012 door The Justice Collective.
De tekst, misschien een beetje sixties en ‘flowerpower’, raakt volgens mij wel de kern vanuit welk perspectief we naar de vluchtelingenproblematiek kunnen kijken. En dan zit ik dichter bij Bundeskansler Merkel “wir schaffen das” dan bij sommige Nederlandse realpolitiker. Misschien ben ik wel een dromer?

Luister maar eens! Klik hier voor The Hollies – He Ain’t Heavy He’s My Brother.

Arnold Raaijmakers.