De week van Frank Depla

Maandag 7 april
Een beetje een niet alledaagse start vd week, een operatie aan mijn knie in het ziekenhuis.
Tjonge, wat een efficiëntie: einde van de ochtend inchecken, begin van de avond weer naar huis!
Operatie geslaagd en patiënt leeft ook nog!

Toch duurde het langer dan de ‘heren medici’  hadden verwacht, althans de verdoving was nog niet uitgewerkt. Dit had als voordeel dat ik via de Ipad Han Noten, de informateur van de coalitieverkenning, kon volgen bij het presenteren  zijn bevindingen van de eerste ronde.  3 Grote opgaven in de stad (‘de Agenda van de stad is grenzeloos ambitieus –slim, creatief, maken- en dat is nodig”)  en partijen die het eigenlijk  “allemaal willen met elkaar”.

Dinsdag 8 april
Thuis wat herstellen, maar intussen ook aan de gang met mail van het werk en de politiek.  De commissievergaderingen van deze avond laat ik aan me voorbij gaan…. maar de input wordt wel geleverd.

Woensdag 9 april
Overdag weer aan het werk, s middags met oude rot van het politieke vak afgesproken om eens te horen hoe hij aankijkt tegen de huidige ontwikkelingen van Eindhoven en natuurlijk in bijzonder tegen het licht van de aanstaande coalitieonderhandelingen.

Donderdag 10 april
Overdag aan het werk  en einde van de middag het presidium, ik vervang Mieke de fractievoorzitter die nu aan de beurt is voor een ‘revisie’ bij de orthopeed.
In het begin van de avond worden we bijgepraat over de laatste stand van zaken ten aanzien van de onderhandelingen. Aansluitend ‘speeddate’ met ambtenaren om ze in de nieuwe periode snel te herkennen en te kunnen bevragen. Veel enthousiasme voor de publieke zaak!

Zondag 13 april
De kampioenswedstrijd van Oranje Zwart, veel ambiance en een vol  “stadion”.  De vereniging heeft onder leiding van voorzitter Simon vd Boomen een geslaagde verandering doorgemaakt: met de benen weer op de grond  en toch ambitieus aan de top, maar nog belangrijker weer oog voor de breedtesport. Geen breedte geen top.
Daarnaast een geslaagde fusie op komst met EMHC.  Verder heeft een knap staaltje van samenwerking  er toe geleid dat een idioot groot plan voor een “hockeystadion” weer terug is gebracht naar een normaal complex . Al blijf ik het jammer vinden dat de suggestie om de topwedstrijden in het Eindhoven stadion te houden (met verwisselbare grasmatten) –  onderzocht  op verzoek vd PvdA –  technisch nog  onvoldragen is  om te kunnen uitvoeren.

Ik sluit de week af met een rode draad, geen prettige rode draad, de polarisatie verder ingezet door Wilders op 19 maart, gevolgd door een overval in Deurne door Marokkaanse criminelen, wat vervolgens terugslaat op onze eigen stad, namelijk een buurtvader die met een goeie intentie een –iets wat ongelukkig-  oproep doet zodat de 3^e crimineel zich meldt, gevolgd door allerlei gescheld op de sociaal media,  en tenslotte  een aangekondigde demonstratie van lieden die de suggestie wekken het heft in eigen handen te willen  nemen, maar die gelukkig geen doorgang vindt.
En dan het volgende dieptepunt een moslima die klappen krijgt in Woensel vanwege het dragen van een Niqaab . Omstanders kijken daarbij weg. Los van het gegeven dat  ik bij het dragen van een dergelijk kledingstuk mij vragen  stel – je kunt tenslotte iemand niet in de ogen kijken- ,  maar hoe staat het inmiddels met iemands burgerrechten en veiligheid  in deze stad??

Hoe krijgen we polariserende geest weer terug in de fles?