Een geloofwaardige PvdA?!

door: Paul van Doorn

Verrast door een mailtje van Mary Fiers om voor de Eindhovense PvdA-Nieuwsbrief een opinie stuk te schrijven moest ik eerst eens goed nadenken; Waarom dat verzoek aan mij. Omdat ik wellicht één van PvdA-leden ben die meer dan 50-jaar lid is? Of omdat ik op de laatste ledenvergadering een kritisch geluid liet horen over de PvdA. Nog even voor hen die niet op die ledenvergadering waren: Ik stelde dat ik zeer veel moeite had aan anderen duidelijk te maken waar de PvdA nu eigenlijk voor staat.

Er werd opgemerkt dat op de Ledenraad en in het Partijbestuur andere geluiden te horen waren.  Maar aan mensen die niet die politieke informatie hebben kan ik niet duidelijk maken waarom het noodzakelijk is dat er een Sociaal-Democratisch platform in Nederland moet zijn. Ze geloven mijn en daarmee het PvdA verhaal niet. En dat geeft me een heel naar gevoel.

Ze gooien me voor de voeten dat wij niet naar ze luisteren. Dat het ons eigenlijk niet veel kan schelen dat ze het moeilijk hebben. Je hoort dat het niks uitmaakt of je door de hond of de kat gebeten wordt. Gebeten worden we toch. En ik heb geen weerwoord. Met zeggen de PvdA Nederland Sterker en Socialer wil maken en tegelijkertijd in een kabinet met de VVD te gaan zitten maakt het nu niet direct gemakkelijker

Ik constateer ook dat door de partijleiding ( Samsom ) een taal gesproken wordt die bij de mensen niet aankomt. Misschien Hans Spekman uitgezonderd. Maar die zie je niet zo vaak op TV. Ik kan de uitspraken van Samsom duiden. Maar de grote massa die we nodig hebben om onze idealen waar te maken hoort iets anders. En de massa is niet dom en heeft altijd gelijk??!!
Ik geloof graag dat het Eindhovense PvdA kader dat de straat opgaan hun verhaal goed doen. Maar de hierboven bedoelde ‘massa’ leest een krant en kijkt TV. En hoort en ziet in mijn wijze van zien gekleurde informatie. Als we over twee jaar verkiezingen krijgen heb ik een hard hoofd in de uitslag. En daar maak ik me zorgen over.

In de laatste Rood van juni 2015 staan twee artikelen die mijn aandacht trokken. En vooral door de koppen bij de artikelen. Ahmed Marcouch stelt dat er in Nederland een parallelle samenleving dreigt te gaan ontstaan. Hij verduidelijkt dit door de acceptatie van allochtonen en autochtonen als voorbeeld uit te werken. Evenzeer is er zijn waarschuwing voor een dreigende tweedeling in hoog – en  laagopgeleiden. En hij probeert oplossingen c.q. gedachten daartoe aan te dragen.
Een tweede artikel is van de hand van Marjolein van Tunen in “Samen 1”. Zij constateert dat het gaat om het creëren van een Wij-gevoel. En uit haar stukje komt ook naar voren dat we geloofwaardig moeten zijn.

Ik voeg daar aan toe dat wij als PvdA de dure plicht hebben aan de mensen uit te leggen waarom er beslissingen genomen die de wenkbrauwen doen fronsen. En tevens zie ik, als Oudere, om me heen dat die groeiende groep mensen en potentiële PvdA-stemmers steeds verder achterop en in verwarring raakt. Als we kans zien de ideeën van Marcouch en van Tunen op een aansprekende manier uit te leggen kunnen we misschien het tij keren. Zo niet dan zie ik een gedecimeerde PvdA aan het eind van de tunnel. Dan is daarmee onze macht en dus invloed tot nul gereduceerd.

Met die huidige positie van de PvdA heb ik zeer veel moeite.
En vandaar mijn, wat ik op de ledenvergadering noemde, “hartenkreet”