De week van Arnold
3 maart: Op weg naar Brabant wordt de wereld warmer*
De komende periode bespreken we in de Raad ‘Brainport’ en dan met name de ontwikkelingsmaatschappij Brainport Development NV. En als we niet oppassen, een valkuil waar ikzelf ook voor moet waken, focussen we ons voornamelijk op de zaken die (nog) niet goed gaan en vergeten we onze zegeningen te tellen. ‘Brainport’ is niet alleen een gebied, of een merk, of een ontwikkelingsmaatschappij, maar ook een manier van denken: de Triple Helix (intensieve samenwerking Overheid, Onderwijs en Ondernemers), een doorontwikkelde en moderne variant van het oude Brabantse samenwerkingsmodel gebaseerd op hard werken, vriendelijkheid en oog voor andermans belangen. ‘Brainport’ is een visie die de dagelijkse realiteit moet overstijgen en ons los moet maken van het geneuzel over governance, financieringsstructuren, et cetera. Natuurlijk zijn dit ook belangrijke zaken, zeker als er aanleiding is om er aandacht aan de geven, maar het kan als we niet oppassen de dampende modder worden die ons vastzuigt in de Brabantse grond en ons belemmert om los te komen. Wat we nodig hebben is onderling vertrouwen en saamhorigheid, oude begrippen die altijd belangrijk waren in de Brabantse cultuur, maar die ook in de toekomst hun waarde zullen behouden. Want we hebben het potentieel om door te stoten naar de wereldtop. Nu al bevinden we ons in Europa in het goede gezelschap van topkennisregio’s zoals Cambridge, Leuven, Helsinki en München, maar er is meer. We zitten immers op het groeipad en dit trekt aan en kan, als we de randvoorwaarden invullen, een soort van self-fulfilling prophecy worden. Maar natuurlijk ook niet helemaal vanzelf. Er ontbreekt immers nog wel iets om de absolute top te bereiken. We moeten vol inzetten op het aantrekken van mondiaal opererende financiers en beleggers. Hier is een mooie coördinerende rol weggelegd voor Brainport Development, die mijns inziens samen met de belangrijkste Brabantse steden en de provincie een roadshow moet organiseren. Trek de wereld in en verkondig de kracht en ambitie van deze regio, zoals ook grote bedrijven doen als ze een aandelenemissie plannen. Het is leuk en belangrijk om de Brainport 2020 plannen in het Evoluon te presenteren, maar daarna moet het toch echt verder uitgedragen worden. Verder moeten we vol inzetten op de realisatie van meerdere campussen, een model dat werkt. Het trekt bedrijven en onderzoeksinstellingen aan, is interessant voor kapitaalverstrekkers en vervult een belangrijke rol in het werven van jong talent, iets waar we in de toekomst nooit genoeg van hebben. En last but not least moeten we zorgen dat het stedelijk en cultureel klimaat op wereldniveau komt, niet in kwantiteit, maar wel in kwaliteit. Op deze drie factoren moeten we in de toekomst een beslissend slag maken en het programma Brainport 2020, mits in gezamenlijkheid opgepakt, is hiervoor een prima springplank. Een ding moeten we in dit alles niet vergeten, en dat is het sociale en warme karakter van onze regio. Het is en blijft van belang dat iedereen mee kan doen, iets waar de overheid zich voor in moet blijven zetten. Zonder cohesie immers geen kracht!
(* Van Harriët Laurey, met dank aan Han van Meegeren.)
2 maart: Stemmen, een plicht of een recht?
Vandaag zijn de verkiezingen voor de Provinciale Staten en indirect voor de Eerste Kamer. Duidelijk lijkt dat voor veel mensen de Provinciale Staten een moeilijk duidbare en diffuse bestuurslaag is. Dit verklaart mogelijkerwijs de lage opkomst bij de PS-verkiezingen. Maar deze keer staat er meer op het spel, namelijk een eventuele meerderheid dan wel minderheid voor de VVD-CDA regering met PVV gedoogsteun. En toch lijkt het erop dat ook dit jaar weer minder dan 50% van de Nederlanders zijn of haar stem gaat uitbrengen. Een op de twee Nederlanders vindt het dus niet belangrijk genoeg om zijn of haar democratisch recht uit te oefenen. En dat terwijl er spreekwoordelijk op elke hoek van de straat wel een stembureau is. Ongelofelijk eigenlijk. Want hoe je het ook went of keert, het blijft een van de belangrijkste verworvenheden van de moderne samenleving, het recht om je eigen bestuur te kiezen. En vanwege de pluriformiteit aan partijen in Nederland zou je denken dat er voor iedereen wel een partij is waarbij men zich thuis kan voelen. Des te schrijnender is deze lage opkomst tegen de achtergrond van wat er zich nu in Noord-Afrika en het Midden-Oosten afspeelt. In de straten van Tripoli riskeren burgers hun leven om hun ideaal, democratie als basis voor een beter leven, te realiseren. Bizar deze tegenstelling. En als het argument van een op de twee Nederlanders om niet te gaan stemmen is ‘ik wordt toch niet gehoord’, bedenk dan hoe hard ze moeten ‘schreeuwen’ in Libië om gehoord te worden.
1 maart: Criminaliteit is net als water …,
het zoekt altijd het laagste punt op. Gisteren was minister Opstelten in Eindhoven. In een vol café Thomas ging de minister in op de veiligheid in onze stad. Wat al snel duidelijk werd is dat we in Eindhoven niet hoeven te reken op extra agenten, hoe scheef de verhoudingen met bijvoorbeeld Amsterdam en Rotterdam ook zijn. Amsterdam heeft 1 agent op 180 inwoners en Rotterdam 1 agent op 232 inwoners. Voor Eindhoven is dit 1 agent op 382 inwoners. Ook in absolute aantallen is het verschil tussen Amsterdam (4.198 agenten), Rotterdam (2.531 agenten) en Eindhoven (556 agenten) schrijnend. Echter, onze huidige regering heeft hier maling aan. En dan wordt het voor ons als stad moeilijk om echt stappen te zetten in het bestrijden van de criminaliteit. Immers, criminaliteit is net als water, het zoekt altijd het laagst punt op. Oftewel de stad en regio waar de pakkans het kleinste is. En dit laatste is denk ik sterk gerelateerd aan het aantal agenten? Maar goed, Opstelten kiest ervoor om deze scheefgroei in stand te laten en met lapmiddelen te komen: een tijdelijk taskforce. Hoe lang we op deze tijdelijke taskforce kunnen rekenen blijft gehuld in nevelen. Zo vlak voor de verkiezingen durfde Opstelten hierover geen uitspraak te doen. Jammer!
27 februari: Play 4 en Buste de Femme naar Ramallah
Zaterdagmiddag, opening van Play 4 in het Van Abbemuseum. Lekker druk, wat een bemoedigende opening van deze nieuwe expositie is. En het moet gezegd, het is natuurlijk fantastisch om in een museum te lopen waar het leeft en bruist. Opvallend was het ontbreken van de politiek. Voor zover ik heb kunnen vaststellen een oud wethouder, een raadslid en een lid van de directieraad van de gemeente Eindhoven. Daar had het Van Abbe meer verdient denk ik. Mijn relatie met de Play exposities blijft weerbarstig. Ook deze keer werd ik niet echt gegrepen. Daar komt nog bij dat de zalen voor een flink deel door tussenschotten waren verdeeld in kleinere ruimtes. Dit komt het gevoel van de schoonheid van het gebouw niet echt ten goede, jammer. De titel van de tentoonstelling verwijst naar de rol die de bezoeker van een museum kan spelen, Pelgrim, Toerist, Flaneur en Werker. Rollen kunnen wisselen, afhankelijk van het museum en de reden van het bezoek, echter flaneren, rondzwerven zonder een vast doel, open voor alles en genietend, is een rol die me wel ligt. Natuurlijk is er ruimte voor het spirituele (de pelgrim), het verkennen (de toerist) en uitgedaagd worden (de werker), maar vooral moet een museum bezoek toch ook een moment van ontspanning en genieten zijn, of vergis ik me? Mijn dochter Eva (9 jaar) was overigens erg enthousiast, haar tweede bezoek alweer dit jaar aan het Van Abbe, en maakte een tekening geïnspireerd op de ‘zingende’ lift. Tot slot nog iets uit de recente actualiteit: moeten we het werk ‘Buste de Femme’ van Picasso uitlenen aan de Palestijnse Kunstacademie in Ramallah? Het betreft hier een kleine academie (de internetsite lijkt sinds 2009 niet meer aangepast) in een klein gebouw, waarvan we ons moeten afvragen of men kan voldoen aan alle klimaat- en veiligheidseisen. Vanzelfsprekend ben ik voorstander van internationale contacten en uitwisseling op zowel economisch, sociaal als cultureel gebied, maar is men in Ramallah niet meer gebaat bij andere vormen van ondersteuning, zoals bijvoorbeeld uitwisseling van studenten, ‘artists in residence’ et cetera. Misschien richten we ons wel te veel op het oosten, zowel in het oude Europa als het midden-oosten. By the way, op dit moment lopen er twee mooie Picasso exposities. In het Van Gogh Museum in Amsterdam en Virginia Museum in Richmond (USA).
Zie ook voor de complete blogs en meer: www.arnoldraaijmakers.blogspot.com
