Segregatiediscussie kent lange historie

De eerste beleidsnotitie voor de bestrijding van segregatie stamt uit  in 1991. Dat is dan precies 20 jaar geleden. Het kromme is dat sindsdien het probleem alleen maar groter is geworden; we hebben meer zwarte scholen gekregen.

De aanleiding dit keer om over segregatie te praten is de teleurstellende conclusie dat scholen de vorig jaar gemaakte afspraken niet zijn nagekomen.

In maart vorig jaar heeft de gemeenteraad, nota bene met instemming van de schoolbesturen een aantal maatregelen aangenomen:

Aanmeldleeftijd van kinderen wordt 2.5 jaar
Om te voorkomen dat ouders die zwanger zijn, hun kind op de populaire school inschrijven, waardoor kinderen uit de buurt op een wachtlijst terecht komen.

Inschrijving wordt centraal geregeld
Om ervoor te zorgen dat buurtschool beschikbaar is voor kinderen uit de buurt. Er mag een maximum aan kinderen buiten de buurt op de school aangenomen worden.

0.8% vermenging van zowel te witte als te zwarte scholen

Een jaar later verklaren de schoolbesturen doodleuk dat er van die afspraken niks terecht is gekomen. "We hebben een te grote broek hebben aangetrokken", zeggen ze. En: “wij zijn niet ter aarde om maatschappelijke problemen op te lossen en onze schooldirecteuren willen niet meewerken”. 

Sorry maar dat gaat er bij ons niet meer in. De afspraken zijn een jaar geleden gemaakt omdat ook de schoolbesturen voor zichzelf een rol zagen bij het tegengaan van segregatie. Nu komt men daar weer op terug. En dat is niet de eerste keer. Al twee keer eerder gaven de schoolbesturen aan zelf met oplossingen te zullen komen. Het resultaat is steeds nihil geweest.

Daarom is het signaal van de PvdA dit keer onverbiddelijk: Afspraak is afspraak.

Gemengde scholen als basis voor de toekomst
Waarom is het tegengaan van segregatie voor ons zo belangrijk? Uitdrukkelijk niet om onderwijskundige redenen. Op een gesegregeerde (zwarte) school kan net zo goed, of soms zelfs beter les worden gegeven dan op een gemengde school.  

Het gaat ons om de maatschappelijke rol van scholen, als plek waar kinderen leren samen te leven. De Nederlandse samenleving roept om integratie. Om die integratie structureel tot stand te laten komen moet je beginnen bij de fundamenten van de samenleving.

Onbekend maakt onbemind. Als kinderen van diverse achtergronden op vroege leeftijd met elkaars gewoonten en gebruiken kennis kunnen maken, beleven dat  ‘anders zijn’ betekend dat je van elkaar kunt leren, leren kinderen wat het is om echt samen te leven.

Als kinderen ontdekken dat diversiteit in een maatschappij waardevol is, zullen ze later beter in staat zijn zich in een steeds internationaal wordende samenleving te redden. Die internatonalisernde samenleving is geen multiculti-klets (om met Wilders te spreken), maar is een economische realiteit, die bijvoorbeeld in Brainport 2020 nadrukkelijk genoemd wordt/

Huisvestingsmiddelen geinvesteerd in leegstand
Een tweede reden waarom het belangrijk is om zwarte scholen te vermengen is (heel plat) financieel. Als we kijken naar de bedragen wat de gemeente de afgelopen periode heeft geïnvesteerd in scholen loopt dat in de miljoenen terwijl de leerlingenaantallen niet of nauwelijks aantrekken.

De leerlingenaantallen lopen terug en dat betekent dat we luchtkastelen hebben gebouwd. Dat kunnen wij als volksvertegenwoordigers niet uitleggen aan de Eindhovenaren.

Wij vinden dat de wethouder de regierol strak in handen zou moeten nemen en er strak op toe te zien dat scholen hun afspraken nakomen. Want afspraak is afspraak.
Wij willen geen basisschool ’t Witnest en basisschool de Zwarthoek.