(On)zin van raadsvragen

Je vraagt je namelijk af met welk doel deze twee partijen dit nu precies willen weten. Komt er straks een maximum bedrag wat de beantwoording mag kosten, oftewel afraffelen als het iets complexer is dan € 640,-. Of krijgen we straks als raadslid allemaal een saldo, een soort ‘raadsvragen-chipknip’ (*). Bij elke vraag wordt het aantal uren/euro’s van je saldo afgeboekt en als je er doorheen bent dan mag je geen vragen meer stellen.

Vanzelfsprekend kan er dan een soort raadsvragen-saldo stock exchange ontstaan, waar raadsleden onderling hun nog openstaand saldi kunnen verhandelen ten gunste van raadsleden die al door hun saldo heen zijn. Aan het einde van het politieke seizoen wordt raadsvragen-saldo een schaars goed en zal de prijs dus stijgen. Misschien een aardige bijverdienste voor die raadsleden die zuinig zijn met het stellen van vragen.

Ben je overigens een goed of slecht raadslid als je veel vragen stelt, of juist als je weinig vragen stelt? Ik zou het niet weten. Gaat het er niet om dat je de juiste vragen stelt op het juiste moment, en dat je er een doel mee voor ogen hebt. Vragen voor de bühne zijn immers altijd te duur, zelfs al kost de beantwoording maar € 1,-. Ben wel benieuwd wat de uitkomst wordt en wat het OAE en het CDA met het antwoord van het college gaan doen. Last but not least, is het niet beter om te vragen wat een raadsvraag oplevert in plaats van wat een raadsvraag kost?

(*) Misschien kunnen we hiervoor wel de Eindhovense stadspas gebruiken, chippen bij de wethouder?