Jan van den Biggelaar, PvdA’er in hart en nieren

Maar ook momenten van teleurstelling, bijvoorbeeld omdat het niet mogelijk bleek zijn wethouderschap een vervolg te geven. Een wethouderschap dat hij vol energie inging en waarbij hij resultaten boekte. Tegelijkertijd was hij realistisch: hij zag in dat het wethouderschap niet meer voor hem was weggelegd,dat zijn gezondheid die zware verantwoordelijkheid eigenlijk niet meer aankon en dat hij weinig affiniteit had met de inhoud van de wethoudersportefeuilles die voor onze partij beschikbaar kwamen. Letterlijk schreef hij me toen: "Gaby, ’t is goed zo, teambelang gaat hier boven individueel belang."Hiermee gaf hij blijk van een enorme loyaliteit naar zijn fractie en zijn partij. Een partij die hem, zoals hij dat zei, veel moois in zijn leven gebracht had en die hij dus trouw bleef. En bovendien was hij bijzonder blij met zíjn wethouders.En net zoals Den Uyl destijds kwam Jan weer gewoon bij ons in de fractie. En daarvoor verdiende hij ons aller respect.

Want natuurlijk was dat voor hem niet gemakkelijk, ga maar na: een grote fractie met alle dynamiek die daarbij kwam, veel nieuwe en jonge collega’s die de politieke voorgeschiedenis nog niet kenden en die ingewerkt moesten worden en een andere fractievoorzitter. Het duurde dus ook even voor Jan zijn plek en zijn rol als coach en als inspirator gevonden had. Mede door zijn loyaliteit , "het is en blijft mijn club",  en door de onderkenning van zijn eigen kwetsbaarheid én zijn bijzondere kwaliteiten zagen wij de bevlogen Jan weer terug. Ik had het er de afgelopen dagen met Riet over: vooral het laatste half jaar had hij weer meer energie, hij had er zichtbaar meer lol in, hij trok dingen naar zich toe. Hij ging mee de wijk in, hij ging zich actief bemoeien met de komende campagne voor 2010, ging werkboeken organiseren en gaf zeer onlangs de aanzet voor een campagnestrategie. We konden toen niet vermoeden dat dit zijn “politiek testament” zou worden. En ook daarin lezen we het weer terug: "we laten de boel niet uit elkaar drijven."

Jan was een goed mens en fijn om mee te werken. Zo hebben velen dat ervaren. Het blijkt uit de vele persoonlijke reacties en berichten van medeleven op de website van onze partij en van de gemeente. Met veel reacties uit de samenleving  en dat zegt genoeg. En al die reacties geven waardering voor Jan, en geven hopelijk steun aan Riet, zijn kinderen, zijn familie en zijn vrienden en al die mensen die met hem hebben samengewerkt. Beste mensen, een geweldig, sociaal bewogen mens is overleden. Dat is in de eerste plaats voor zijn familie een groot gemis, maar ook voor onze fractie en partij; Wij missen zijn soms ongezouten kritiek en zijn constructieve inzichten, zijn mailtjes ’s avonds laat na een fractievergadering of ’s ochtends heel vroeg de dag erna.

Zijn cynisch glimlachje en zijn bulderende schaterlach, zijn inspiratie en zijn vriendschap.Voor zijn familie en voor allen die zo verslagen en verdrietig zijn, wil onze fractie de herinnering aan Jan van den Biggelaar levend houden. Veel teksten van Jan’s hand getuigen van zijn politieke missie. Als zíjn politiek erfgoed hebben wij ze samengevoegd in een boekje, waarvan u straks allen een exemplaar ontvangt. Wat ons rest is een laatste groet, een partijgroet met de bekende woorden: Bedankt Jan, we blijven Samen Sterk!