28 februari 2013

Groot Eindhoven 01-03-2013

Verantwoordelijkheid.

 

Meestal is wethouder zijn de leukste baan die je kunt bedenken. Maar er zijn soms zaken die voor wat slapeloze nachten zorgen. Heel soms voor heel wat slapeloze nachten. De kwestie ‘Orgelplein’ is er zo één.

Grote kans dat u er de afgelopen weken iets van heeft meegekregen: als gemeente wilden we, alweer bijna 10 jaar geleden, de bouw van de nieuwe woonwijk Tongelresche Akkers mogelijk maken. Er was nog geen economische crisis en er was een grote vraag naar woningen. Om dit mogelijk te maken moest echter een woonwagenlokatie ‘verhuizen’ naar een nieuwe locatie aan het Orgelplein.

http://www.eindhoven.nl/nieuws/actueel/Gemeente-doet-aangifte-van-oplichting.htm).

Maar om kort te gaan, het is ellende: er is vermoedelijk fraude gepleegd door een voormalige medewerker van de gemeente. De gemeente heeft hiervan aangifte gedaan bij de politie. Maar ook de controlemechanismen in onze organisatie hebben niet goed gewerkt. Dat heeft de gemeente en dus de gemeenschap geld gekost en dat is moeilijk uit te leggen, zeker in deze tijden van crisis.

 

Vandaar mijn slapeloze nachten. Omdat ik, als wethouder met bouwen en woonwagenzaken in mijn takenpakket, hier verantwoordelijkheid voor draag. Niet persoonlijk, maar wel bestuurlijk. Omdat dat bij mijn functie hoort. Ik ben er de afgelopen tijd vaak op aangesproken. Boze reacties heb ik gekregen, en teleurgestelde. En kritische vragen hoe dit heeft kunnen gebeuren. Ik begreep het helemaal, want ik had dezelfde vragen en emoties.

Ik had kunnen opstappen. En die gedachte heb ik zeker gehad. Want ik ben erg ongelukkig met de manier waarop zaken zijn gelopen in dit dossier. Ik heb besloten om mijn verantwoordelijkheid te nemen door maatregelen te nemen. Samen met mijn collega’s. En door verantwoording af te leggen aan de gemeenteraad. Niet door op te stappen. Ik ben geen bestuurder die wegloopt, maar een bestuurder die graag open het debat aangaat. Dat is dinsdagavond 26 februari gebeurd in de gemeenteraad. Er zijn harde noten gekraakt die avond. En terecht.

Uiteindelijk heeft een meerderheid van de gemeenteraad aangegeven vertrouwen te hebben in de maatregelen die we in de afgelopen tijd hebben ingesteld om dit soort misstanden in de toekomst eerder te ontdekken of liever nog voorkomen. En vertrouwen in het functioneren van dit college en mij persoonlijk. Daar ben ik blij om en dankbaar voor. Want dit betekent dat ik me ook in de toekomst vol passie kan blijven inzetten voor Eindhoven en haar inwoners. En dus kunt u ook volgende week weer een nieuwe column van mijn hand tegemoet zien.