Fiets in klem, met bus naar huis

Pascha belde met het nummer dat op het rek staat voor ‘vragen en opmerkingen’. Dat nummer is niet gratis. Het duurde vijftien minuten voordat Pascha aan beveiligingsbedrijf Securitas duidelijk had kunnen maken dat er iemand moest komen om de fiets van mevrouw Hulspas te bevrijden.

„Ze zijn er binnen een half uur”, zegt Pascha. Hulspas: „Een half uur? Dit is niet handig. Ik had al gehoord dat er deze problemen waren. Ik begrijp nu waarom niemand deze rekken gebruikt.” Ze gaat in de zon op een bankje zitten. Pas vijftig minuten later meldt een man van Securitas zich. Hij begint te bellen. Dan deelt hij mee dat hij ergens sleutels moet ophalen om de kast te kunnen ontsluiten. Hij hoopt ‘over een half uur’ terug te zijn. Mike stelt Cathrien Hulspas voor om haar fiets straks bij haar thuis af te leveren. Ze kan dan zelf alvast met de bus naar huis. „Dat doe ik dan maar.” Ze wandelt rond half twee naar de Montgomerylaan. Een illusie armer en een ervaring rijker.

De ‘Velomoves’ zijn vorig jaar juni op twintig plekken in Eindhoven geplaatst. Kosten: vier ton. De storingsgevoelige bakken, omslachtig in het gebruik, worden amper gebruikt. Een kat in de zak, stelde de PvdA al. Maar VVD-wethouder Joost Helms hield vol dat het een kwestie van wennen, ‘kinderziektes’ en beeldvorming is. Om mensen toch tot gebruik aan te sporen, heeft de gemeente nu voor vier dagen vier ‘voorlichtingsteams’ ingehuurd. Mike en Pascha zijn ook een team. Voor hen bleef het gisteren niet bij het leed van Cathrien Hulspas. Zo kreeg de enthousiast gemaakte Leo Bogers (76) zijn elektrische fiets niet in de gleuf. De naaf van het voorwiel was te breed. Meneer Van de Riet liet zich ook overhalen zijn stadspas te scannen maar het door de computer toegewezen kluisje ‘nummer 7’ bleef gesloten. Tedje de Wit (60) vindt de fietsbakken vooral ‘lomp, groot en lelijk’. Wat haar betreft mogen ze snel weer verdwijnen.