Het nieuwe nu!

door: Harry Janssen (oud-raadslid)

In 1994 opende Jacques Wallage, toen staatsecretaris van onderwijs de eerste school op een AZC in Eindhoven. In de nu afgebroken kazerne aan de Oirschotsedijk. De school werd gerund door leerkrachten van de beide grote schoolbesturen en inhoudelijk/bestuurlijk aangestuurd door de Stuurgroep Onderwijsvoorrang. Kom daar tegenwoordig eens om: voorrang voor iets of iemand. Het doelgroepenbeleid is al jaren afgeschaft.

De laatste hand is daaraan gelegd door minister van der Hoeven van het CDA in een van de kabinetten Balkenende. Dat heeft als gevolg gehad dat we in de gemeente wat betreft onderwijs nergens meer over gaan, behalve onderwijshuisvesting en een beetje VVE (Voor- en Vroegschoolse Educatie). Da’s nu toch raar in een tijd waar heel veel is gedecentraliseerd naar de gemeente. Jeugdbeleid wel, onderwijsbeleid niet. Stond niet op de agenda van dit kabinet. Ook niet van ons, de PvdA.

In al het tumult in de media over de asielzoekersproblematiek dreigen soms kleinere maar in mijn ogen zeer belangrijke berichten over het hoofd te worden gezien. Toevallig een onderwerp dat mij al heel lang bezighoudt. In de Volkskrant van 16 oktober jl. stond een bericht met de titel: Onderwijs trekt hoger milieu voor. Dat zei niet een wetenschapper. Nee dat is common sense onder onderwijskundigen, sociologen en economen. Nou wisten we dat allang, want in de jaren 70 verscheen het boek “klasseonderwijs” waarin precies hetzelfde werd aangetoond. Echter toen met meer nadruk op het achterstellen van árbeiderskinderen’.

De kern van het artikel komt er op neer dat in landen die vroeg selecteren (en dat doet Nederland) blijken de verschillen tussen kinderen van laagopgeleide en hoogopgeleide ouders groter dan in landen die dat niet doen of later selecteren. Dat komt oa. door de rol van de ouders, maar dus ook door ons onderwijssysteem. En toch zijn we voor gelijke kansen. Biedt ons onderwijssysteem die gelijke kansen? Nee. Dus geldt nog steeds de wijze spreuk van Me-ti: ‘pas wanneer aller voeten even hoog staan kan bekeken worden wie hoger oprijst dan de ander’. Oftewel, wanneer we niet gelijke voorwaarden creëren wordt het nooit iets met die gelijke kansen. En we maken ons ook eerder druk om vermogens- en inkomensongelijkheid dan over onderwijsongelijkheid,

In Eindhoven halen we vooral de krant met het 50ste SPIL-centrum dat recent is geopend. Prachtig! Maar wat gebeurt daar binnen? Er gaat nog steeds ’talent ‘verloren in en door ons onderwijssysteem.