Politiek moet echte keuzes gaan maken

Van dat fundamenteel kiezen blijkt tot nu toe echter niet veel terecht te komen. Zo moet de kunstijsbaan zeker wel openblijven, moeten stedenbanden niet rücksichtslos worden beëindigd, draait sporthal Haagdijk toch echt te goed om te sluiten, houdt LEW op te bestaan als sportpark ’t Schoot dichtgaat, moest het leerlingenvervoer voor speciaal onderwijs zoveel mogelijk intact blijven en vragen veel partijen zich nog steeds af of een bezuiniging van 1 miljoen euro op het muziekonderwijs van het CKE wel verantwoord is. Daarnaast ligt een verhoging van de sporttarieven die verenigingen voor de accommodaties betalen nu noodgedwongen wel voor de hand, maar het is maar de vraag hoe ver een meerderheid van de raad daar uiteindelijk in wil gaan.

Veel van de bezuinigingsvoorstellen van het college waar de meeste partijen het wél mee eens zijn, zetten in financieel opzicht niet echt zoden aan de dijk. Met het opheffen van de wijk- en dorpsraad, bezuinigingen op Home en Kempenland, minder subsidie voor het Van Abbemuseum en minder bloembakken in de stad kom je niet aan een bedrag van 56 miljoen. Het gesputter van de verschillende fracties, en niet alleen de oppositie, heeft niet alleen te maken met de pijnlijke keuzes an sich. Tot nu toe was het in de Eindhovense raadzaal meer regel dan uitzondering dat voor een financieel probleem (groot of klein) altijd wel een oplossing (lees: potje) werd gevonden. Het is juist die cultuur die wethouder Staf Depla zo graag wil en, gezien de financiële situatie, ook moét doorbreken.

Het besef dat de tijden ook in Eindhoven definitief veranderd zijn, is inmiddels tot de politiek doorgedrongen. Nu moet er naar gehandeld worden. Op 5 juli, de dag dat de kadernota door de raad wordt vastgesteld, wordt duidelijk of die omslag ook echt gemaakt is.