Kampioenen

Deze column schrijf ik meestal op zondag. Het werkt vaak therapeutisch, omdat ik door na te denken over de column ook de week kan beschouwen. Maar deze zondag is het wat lastig concentreren….. met het feestgedruis van het Stadhuisplein op de achtergrond kan ik er niet omheen. Tijdens het nadenken over een onderwerp word ik telkens weer gewezen op het kampioenschap van PSV. Boenk-boenk-boenk Boeruh! Ik moet toegeven dat ik niet een fanatieke voetballiefhebber ben. De 90 minuten duren mij soms iets te lang. En als ik tijd heb, dan zit ik ook niet perse graag aan de buis gekluisterd om op zondagavond de samenvattingen van de wedstrijden te zien. Ik ben van de categorie die aanhaakt als het echt spannend wordt. En dat was het afgelopen weekend. Na 7 jaar zijn we weer kampioen. Wederom is Eindhoven de beste. Nu met voetbal. En het was weer een feest, geweldige promotie voor Eindhoven en de Eindhovenaren.

Nog mooier: het was een feest waarop iedereen kon aanhaken. Want PSV is meer dan voetbal, dat bewees al de Meer Dan Voetbal Award die ze dit jaar wonnen. De club maakt mensen gelukkig (zeker als ze winnen), motiveert mensen en vervult een voorbeeldrol. Daarom is het groots en Eindhovens dat de spelers het succes niet alleen in het stadion en op het bordes hebben gevierd. Ze zijn ook langs een aantal maatschappelijke instellingen gegaan om de mensen daar deelgenoot te maken van dit grootse resultaat. Zo’n actie, dat tekent voor mij echte kampioenen. Olé olé!