Geen aanloop, maar een duidelijk standpunt!

Door: Hafid Bouteibi

Het voorstel van GroenLinks voor een stimulerende bijstand is wat ons betreft niet de oplossing voor het probleem. De aanleiding voor het voorstel is duidelijk. Sinds de vorige raadsperiode trekken we samen met GL op als het gaat om de cultuur bij werk en inkomen die vooral gekenmerkt wordt door wantrouwen en streng optreden.

De kern van het voorstel is om een groep mensen te vrijwaren van verplichtingen met als mogelijk gevolg dat deze eerder tot een baan dan wel onbetaalde activiteit komen. Een stelling waar geen experiment voor nodig is, want er bestaat reeds een groep mensen in de bijstand die niet sollicitatieplichtig is. Deze zou je relatief makkelijk kunnen onderwerpen aan een aantal vragen.
Wij geloven er in dat wanneer je voor mensen een beloning ontwikkelt deze eerder tot het gewenst gedrag komen. Dus de intentie van dit voorstel onderschrijven wij volledig!
Een ander belangrijk onderdeel van het voorstel Is de bijverdienmogelijkheid. Een voorstel waar de PvdA alleen enthousiast over kan worden wanneer ook voldoende wordt nagedacht over het verkleinen van de armoedeval. We willen juist mensen stimuleren om zo snel mogelijk aan het werk te gaan.

Uiteindelijk is de doelstelling van dit voorstel om zoveel mogelijk mensen te stimuleren om mee te doen. Daarom gaat dit experiment wat ons betreft niet ver genoeg. Laten we met elkaar uitspreken wat we willen en geen aanloop nemen. GroenLinks neemt een aanloop en gelooft dat bewijzen nodig zijn om sceptici te overtuigen.

Voor de PvdA zijn er bewijzen genoeg dat ons werk en inkomen beleid streng en wantrouwend is. Daarom rekent de PvdA liever af met de maatregelenverordening, de fraudewet en de manier waarop de informatieplicht wordt toegepast. Uit de jaarrekening blijkt dat het afgelopen jaar maar liefst 5500 onderzoeken zijn geweest met als doelstelling de uitvoering van deze wetten. Een groot gedeelte hiervan is onvoldoende effectief gebleken. Mensen in de bijstand moeten weer het gevoel krijgen dat de gemeenschap hen graag helpt, omdat ieder individu in een moeilijke financiële situatie terecht kan komen. De PvdA gaat er van uit dat mensen geen gebruik willen maken, maar moeten maken, van de bijstand.

Dit wil overigens niet zeggen dat de PvdA blind is voor mensen die willens en wetens frauderen, of blind voor mensen die van het sociaal vangnet een sociaal hangmat maken. Nee! De PvdA is hier niet blind voor. Echter, het uitgangspunt van de cultuur op dit moment is dat mensen in de wwb eigendom zijn geworden van de staat. ” u krijgt geld van ons en daarom mogen wij alles van u vragen” geeft u geen antwoord dan haal ik de maatregelenverordening of zelfs de fraudewet uit de kast. Of eigenlijk niet uit de kast, nee, deze ligt al op tafel. Ik formuleer het zo scherp omdat de PvdA gelooft dat we te maken hebben met een cultuurprobleem. De cultuur die is ontstaan past niet bij de sociaal democratie en heeft ook niets meer te maken met het solidariteitsbeginsel.

De PvdA eindhoven krijgt buikpijn van de cultuur die is ontstaan als gevolg van kabinetsmaatregelen tav werk en inkomen en wil daarom de informatieplicht, fraudewet en maatregelenverordening ter discussie stellen. Late we onderzoeken welke ruimte we hebben, welke ruimte we willen nemen en hoe we hiermee de cultuur bij werk en inkomen kunnen beïnvloeden.

Waar ben je naar op zoek?